Friday 27 April 2007

အတိတ္ကအၿဖစ္အပ်က္ေလး
အတန္းထဲတြင္ ဆရာမေရာက္ရွိေနၿပီး ေက်ာင္းသားေတြလဲဆံုေနေလၿပီ။ အခ်ိန္ ၅ မိနစ္ေနာက္က်ခဲ့သည္။ အခ်ိန္မွီေအာင္ ေၿမေအာက္ရထားစီးခဲ့ပါေသာ္လည္းပဲ လမ္းတြင္ အဖြားအို တေယာက္ကို ကူညီခဲ့ ရေသာ ေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္။ အဖြားအို သည္ စက္ရပ္ေနေသာ စက္ေလွကား ထိပ္တြင္ ရပ္ကာ ဆက္မဆင္း ႏုိင္ ေသာေၾကာင့္ ရပ္ေနေလသည္ မည္သူမွလဲ ကူညီေပးရန္ ကမ္းလွမ္းမွုမလုပ္ၾက မိမိေဇာ နဲ႔ မိမိ ေၿပးလႊား ေနၾကေသာေၾကာင့္ အဖြားအိုကို သတိမမူၾကေပ။ မေနႏုိင္တာနဲ႔ အဖြားအိုကို ေမးၿမန္းကာ ကူညီေပးခဲ့ သည္။

အတန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဆရာမက နာမည္ေမးသည္။ နာမည္လဲ ေၿဖၿပီးေရာ ဆရာမ က သူမရဲ ႔စာရြက္ ထဲ တခ်က္ၾကည့္ၿပီး ဗမာႏူိင္ငံသားပဲ ဟု ႏုတ္မွေရရြတ္ ၿပီ တခ်က္လွမ္းၾကည့္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ အတန္း သား မ်ားကို မိတ္ဆက္္ ခိုင္းသည္။ ေနာက္ထပ္ မိမိ အေၾကာင္းနဲ႔ မိမိ တိုင္းၿပည္ အေၾကာင္း အတန္းသား မ်ားကို ေၿပာၿပပါ သည္။ ေက်ာင္းသား အေတာ္မ်ားမ်ား ဗမာၿပည္ကို မသိၾကပါ။ စိတ္လဲ မ၀င္စား ေလဟန္ ရွိေလ သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ အဂၤလိပ္ လူမ်ဳိး ၿဖစ္သူ ဆရာမ က သူမရဲ ႔ ဖခင္ သည္ ဗမာၿပည္ အေၾကာင္း ခဏ ခဏ ေၿပာၿပေၾကာင္း ေၿပာေလသည္။ ဆရာမက ဆက္ၿပီး ဗမာၿပည္မွာ အလြန္ေက်ာ္ၾကားေသာ အမ်ဳိးသ မီး တေယာက္ ရွိေၾကာင္း၊ သူမ အေၾကာင္းေၿပာၿပေပးပါ ဟု ဆရာမက ေတာင္းဆိုပါသည္။ ကႊ်န္ေတာ္ကလဲ ထို ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ ၿမန္မာ အမ်ဳိးသမီး ေဒၚစု အေၾကာင္း အားရ ဂုဏ္ယူ စြာ ႏုိင္ငံ အရပ္ရပ္ က အတန္းသား မ်ားကို ေၿပာၿပခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ ေၿပာၿပၿပီး ေနာက္ ေက်ာင္းသားမ်ား အားလံုး စိတ္၀င္စား သြားၾကကာ ေမးခြန္းေတြ ၀ုိင္းေမးၾကေတာ့ေလသည္။ အတန္ၾကာေသာ္ ေက်ာင္းသားမ်ား တိတ္ဆိတ္ သြားခ်ိန္တြင္ ဆရာ မက ေက်းဇူးတင္စကားေၿပာၿပီး ေလးနက္ေသာ စကားေလး တခြန္းေၿပာလိုက္တာကေတာ့.. ...
“ She is my Hero ”

Thursday 26 April 2007



ကႊ်န္ေတာ္ အခုေနတဲ့ အိမ္ကေန ဆို တၿပေလာက္ပဲ

ေ၀းတယ္ဗ်...













BigBen

ဒီ Blog ၿဖစ္လာေရးအတြက္ နည္းပညာကို ကိုေမာင္လွ ဆီမွရရွိခဲ့ပါသည္။ အမၾကီး ပန္ဒိုရာ မွတဆင့္ ၿမန္မာ Blog မ်ားေလာကကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ အလႊန္တရာ ေကာင္းမြန္ ေသာ Blog မ်ားကို ဖတ္ၿပီးသကာလ ကႊ်န္ေတာ္လဲပဲ Blog တခု ေရးခ်င္ခဲ့ပါသည္။ အခ်ိန္ေပးဖတ္ေပးေသာ သူငယ္္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ကိုေမာင္လွ နဲ႔ မပန္ဒိုကို အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း....

ၾကိုးစားလိုရသြားပါဘီ..